21 stycznia 2018r. odbędzie się w naszej parafii IV Niedziela Synodalna pod hasłem: „Misyjne powołanie parafii”, a 01.02.2018r. odbędzie się 4 posiedzenie Parafialnego Zespołu Synodalnego dot. tego zagadnienia.
Wielu katolikom aktywność misyjna kojarzy się jedynie z działaniami, jakie Kościół podejmuje w odległych krajach, wobec osób, które jeszcze nie poznały Ewangelii. Jednak współcześnie ten klasyczny obraz misji musi ulec poszerzeniu.

Przecież również wokół nas żyją ludzie, którzy co prawda są ochrzczeni i może nawet sporadycznie praktykują, ale ich życie jest odległe od Ewangelii. Jezus Chrystus nie jest Panem ich życia. Nie może nas to pozostawiać w obojętności. Żadna parafia nie może zadowalać się obecnym stanem rzeczy i koncentrować się jedynie na tych, którzy uczęszczają do kościoła. Nieobecni w świątyni to spora grupa. Trzeba nie tylko czekać na przychodzących, ale samemu wychodzić z inicjatywą i szukać zagubionych.

W związku z tym należy zastanawiać się,  jakie środki duchowego wzrostu i rozwoju życia chrześcijańskiego oferuje wiernym nasza parafia. Podczas obrad członkowie Parafialnego Zespołu Synodalnego będą dyskutować i wsuwać wnioski dot. powyższego zagadnienia:

1.  Czy ci wierni naszej parafii, którzy systematycznie chodzą do Kościoła i starają się żyć zgodnie z wyznawaną wiarą, mają świadomość misyjnego powołania parafii? Czy zdają sobie sprawę, że odpowiedzialność za ewangelizację nie dotyczy tylko proboszcza i jego najbliższych współpracowników, ale obejmuje każdego ochrzczonego?

2.  Czy parafia podejmuje jakieś inicjatywy ewangelizacyjne, to znaczy adresowane do ludzi, których w kościele nie ma? Jakie to inicjatywy? Czy te inicjatywy są owocne? Czy udaje się nam przyciągnąć do wiary obojętnych i niewierzących? Jeśli nie, to jakie naszym zdaniem są powody takiego stanu rzeczy? Czy leżą one wyłącznie po stronie adresatów (brak woli nawrócenia)? A może również po stronie parafii?

3.  Jeśli w parafii pojawiają się nowi mieszkańcy, to czy parafia podejmuje jakieś inicjatywy, aby tych ludzi poznać i zaprosić ich do kościoła, czy też oczekuje się, że to oni powinni wykonać pierwszy krok?

4.  Czy tzw. kolęda, tradycyjna wizyta duszpasterska w okresie Bożego Narodzenia, może mieć wymiar ewangelizacyjny? Co należałoby zmienić w formie kolędy, aby nadać jej taki właśnie wymiar misyjny?

5.  Czy rodzą się w nas jeszcze jakieś inne pomysły związane z możliwymi działaniami ewangelizacyjnymi w parafii? Co więcej możemy zrobić, żeby lepiej głosić Ewangelię? Jak wyjść z orędziem Dobrej Nowiny poza tradycyjne miejsca jej głoszenia: kościół parafialny, salę katechetyczną, klasę, w której odbywa się lekcja religii?

6. Czy na terenie parafii mieszkają jacyś emigranci? Jak liczną grupę stanowią? Co o nich wiemy? Czy podejmujemy jakieś inicjatywy, aby dotrzeć do nich i dzielić się wiarą? Czy zapraszamy ich do naszej wspólnoty i szukamy kontaktu, choćby tylko na płaszczyźnie ludzkiej?

7.  Papież Franciszek w swoim nauczaniu chętnie używa terminu „peryferie” i zachęca różne wspólnoty kościelne (w tym również parafie) do „misyjnego wyjścia”. Czy w naszej parafii  są jakieś „peryferie”, a więc takie miejsca, czy środowiska, które znajdują się jakby na uboczu zwyczajnego duszpasterstwa? W jaki sposób parafia mogłaby stać się tam bardziej obecna? Jakie inicjatywy można by podjąć w celu „wyjścia na peryferie”?