Pod koniec lat 20-tych XX w. w Zbąszynku mieszkało ok. 280 osób wyznania katolickiego, którzy do czasu wybudowania własnej świątyni chodzili na Msze św. i nabożeństwa do Kosieczyna, a także modlili się w kaplicy zorganizowanej przez katolików w piwnicy szkoły, aktualnego Gimnazjum. (o lokalizacji katolickiej kaplicy w piwnicy szkoły informował były mieszkaniec Neu Bentschen-Zbąszynka śp. Franz Mania, który wielokrotnie odwiedzał nasze miasto po 1989r.)
Lata 20-te XX wieku, wnętrze kaplicy przed wybudowaniem kościoła katolickiego (foto ze zbioru Zdzisława Nowaka)W związku z tym istniała potrzeba budowy miejscowej świątyni, która miała podlegać parafii w, Kosieczynie, co z kolei wpłynęło na lokalizację kościoła w południowo- zachodniej części osiedla (jak najbliżej w/w wsi), w obrębie kwartałów zamieszkałych przez rzemieślników wyznania katolickiego.
Inicjatorem budowy kościoła katolickiego w Zbąszynku był Proboszcz z Kosieczyna ks. Herbert Abendroth, zaś fundatorami wszystkie instytucje wznoszące osiedle Zbąszynek: Towarzystwo Niemieckich Kolei Państwowych, Zarząd Finansów Rzeszy, Zarząd Poczty Rzeszy, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, państwo pruskie. Projekt kościoła wykonano w Wydziale Budownictwa Lądowego Wschodniej Dyrekcji Kolei Państwowych we Frankfurcie nad Odrą. Głównym projektantem był Beringer (Radca Kolei Państwowych), współpracował z nim architekt Steinbach (Inspektor Techniczny Kolei Państwowych), zaś kierownictwo budowy powierzono Krajowemu Urzędowi Budowlanemu w Kosieczynie.
W projekcie zakładano istnienie obejścia wokół ławek, zewnętrzne obejście dla procesji, budowę empory muzycznej oraz dzwonnicy. Kościół usytuowano na obszernej parceli, na której zaplanowano również budowę domu parafialnego oraz założenie ogrodu.
Kamień węgielny pod budowę kościoła wmurowano 01.09.1929 r., w obecności duchowieństwa dekanatu babimojskiego oraz przedstawicieli budowniczych i mieszkańców osiedla. Aktu tego dokonał ks. Herbert Abendroth (proboszcz z Kosieczyna). Budowę kościoła ukończono 12.12.1930 r. W sześć dni później (18. 12.1930 r.) przekazano świątynię do użytku. W trakcie budowy dokonano jeszcze (06.07.1930 r.) poświęcenia trzech dzwonów.
Lata 30-te XX wieku, widok na wybudowany kościół katolicki od strony południowej (foto ze zbioru: Feliksa Kocura)
Poświęcenie kościoła nastąpiło w uroczystość jego patronów Świętych Apostołów Piotra i Pawła, tj. 29.06.1931 r.
29.06.1931 r. Dokument konsekracji kościoła pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła po łacinie (foto dokumentu ze zbioru Zdzisława Nowaka)Konsekracji kościoła i ołtarza głównego dokonał ks. dr Franziskus Hartz (prałat Wolnej Prałatury Pilskiej), mistrzem ceremonii był asesor konsystorz ks. dr Kruger z Piły, a uroczyste kazanie wygłosił radca konsystorza ks. Petzel z Międzyrzecza.
29.06.1931r. Konsekracji kościoła pw. św. Apostołów Piotra i Pawła oraz ołtarza głównego dokonuje ks. dr Franziskus Hartz (foto ze zbioru: Renate Lichtenberger)
29.06.1931 r. Kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w dniu konsekracji (foto ze zbioru: Renate Lichtenberger)Uroczystość zgromadziła licznych przedstawicieli władz Rzeszy i mieszkańców osiedla. Całkowity koszt budowy kościoła katolickiego w Zbąszynku wyniósł 43.000 marek.
Kościół wzniesiono z cegły, elewacje wyprawiono szlachetnym tynkiem, cokół oblicowano kostką granitową, a dach pokryto łupkiem. Bryłę kościoła zdominowała dzwonnica, usytuowana w części północno-wschodniej. Główne wejście do wnętrza znajdowało się w elewacji zachodniej, zwieńczone plastycznymi wyobrażeniami patronów- św. Piotra i Pawła.
Wnętrze kubistyczne, z absydą od wschodu (w niej ołtarz główny, krucyfiks, a z boku ambona) oraz emporą organową od zachodu. Nad ołtarzem głównym zawieszono dębowy krucyfiks, wyrzeźbiony przez artystę Fürstenberga z Frankfurtu nad Odrą. Dekorację ścian bocznych stanowiły drewniane płaskorzeźby stacji Drogi Krzyżowej oraz barwne witraże okienne. Pod emporą umieszczono konfesjonał i chrzcielnicę.
Prospekt organowy o prostej formie, bezstylowy; instrument posiadał 7 rejestrów, 7 pedałów, 480 piszczałek, nadmuch elektryczny i ręczny (miechy). Na wieży zawieszono trzy dzwony: dwa większe (A i C) napędzane elektrycznie, mniejszy (D)- ręcznie. Dzwon „A” używany z okazji niedziel i świąt, poświęcony Najświętszej Maryi Panny. Dzwon „C”– żałobny, poświęcony św. Józefowi. Dzwon „D” modlitwy i Przemienienia, poświęcony patronom kościoła.
Lata 30-40-te XX wieku, widok na kościół od strony północno-zachodniej (foto ze zbioru Zdzisława Nowaka)
Obecnie kościół pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła jest filią kościoła pw. Macierzyństwa NMP.
1945 r. wygląd kościoła po zakończeniu II wojny światowej (foto z archiwum parafii)
